Siebrand-
der is werk an de winkel nie vo krinkel twee gezichtn
die at nie rinkelt an de kassa rappe were zwichtn
noch voor verderlichte klapkes over platforms en unity
wan atr ton twa van komt maddafakkas doen et nie
kbedoel niet de hippies die voor boomknuffelars goe kunn zagen
of alle mann in de mazen van het internet gevangenin gamerfasen
kzie et hele dagen we worden afgeleid en at ons spijt
stelln we de verkeerde vragen verzuurd lik magen
dagen de nachten op kalenders volgeladen stapelt verwachting op
die mann die klappn van support ma daj toch noois ort
die mann die twuk gingen laten wetn ma duidelijk wetn van gin fok
de fundamentn warop dak bouwden an min leven
blekn nu ma mensen da me moeite bovn water bleven
ke van m'n goden haat gekregen ze waren dan ook verzopen
keb ze't na te geven zet u bie checktde taferelen

Den Dzjiesus -
de aarde beeft
wanneer komt de genadesteek?
maanden, weken zitten aan te slepen
tegenslagen,alles gaat weer tegendraads
maar ik maak ne steen
begraaf mijn been ter plaatse in de grond
Et komt mij uit de keel
Maar ik heel soms, van den asem uit uwe mond


Infinite Joy-
K'en afstand moen nemen van de deze dak t'meeste nor opkeken
Dieme hulp beloofde daze an under eigen nog nie kostn geven
Met die woorden dak ier schrieven willek jen oprecht vergeven
Hoop doe leven mo va hoop kuwe nie eten
dus moewet voorzichtiger verdelen
deur valse hoop bluft de teleurstelling deur je humeur slepen
tis gedaan me volgen borst trots kop in de wolken
bewandel het pad vame moreel kompas
en lach, lacht totdat de wereld lacht
ik dacht dattet nie eerlijk was
en k'peizen't nog assan ak wensen vo mama eur beterschap
we moen aal spelen met d'n and dat leven gaf
en aje gin viengers ed ziej a blieje datter e teen an angt
dankbaarheid dat is gin wetenschap
tis de ladder omhoog aje nieme na beneden kan
k'vieje pas stoer aje ku meten an eur tegenslag
en nog assan lacht met de kracht van e nieuwe dag



Den Dzjiesus -
de aarde beeft
wanneer komt de genadesteek?
maanden, weken zitten aan te slepen
tegenslagen,alles gaat weer tegendraads
maar ik maak ne steen
begraaf mijn been ter plaatse in de grond
Et komt mij uit de keel
Maar ik heel soms, van den asem uit uwe mond

Primeur-
Schietk uit me kramn, Omdat leven meer lik e foor is?
Alles komt were dus ik wachtn totdat bevroren is
Nietn is voor eeuwig, lik mislukn aj weer thoge mikt
at tlatste blad van de roos brikt, daj alleen nog met de doornen zit
De wereld was e schone vrouw, en wiender de stoornis.
omdaw dr in geloven, dat ier nog al nie verloren is.
Is da positiviteit , of een ego da van boven zit?
Dat alles diepr duwt dat al jaarn twoasn ip de bodem ligt.
Verloren geloopn lik de droomn van een Koerdisch kind.
Lik de zeune, van de pa, die zen eigen bloed e loser vind.
De dochter die te vroeg vrouwe is gewordn, omdaze lik moeder drinkt.
Eur eigen fysiek verminkt tegen tkopzeer da nooit verdwient.
Mo der is nog hoop, kweetn geweun nie echt woadajt moe vindn.
Ak kline woarn wildek groot wordn,nu zoek gern kind zien.
De focus legn ip wa daj nie et, ga niet goed bringn.
Aj verbitterd met de dag gaat d’overwinning nooit zoete zien