w'ang'n allemalle vast an de zwoartekracht x4

de tied vliegt, ik wiln zweven
los van alles in't moment leven
beseffen dame't licht van e ster eten
worom vruchten via dierenleed consumeren
k'proberen me dichter bie de bron te begeven
alles is 1 en 1 bluf vibreren
me frequentie lot je kop op en nere bewegen
zieme raps vergezocht of junder kortzichtig
we ku de melkweg nimi zien
omdawe us laten oplichten
ik check'n't verkeer schapen volgen stoplichten
regenbuien ontsnap je nie dorom dank op me wolk zitn
k'maken va podiums zeepdozen een echte volksdichter
Rioolprofeet kgon in je schaduw de zon vien
Eeuwig jong omdank van de bron drienk
Of me ziel toch, snapt dat de tied lik e wiel lopt
Gin begin gin ende, e doorlopend moment vo te verkenn
Jezelven te schepn, gie ziet de schepping en de schepper
Gie ziet alfabet de klank van elke letter
Gie ziet schaap, de weide en ook de herder
En zieje gie jezelven ton kom je sowieso verder

w'ang'n allemalle vast an de zwoartekracht x8

Eje noois da gevoel van met de trein te reizen
Dat de grootste dingen mor o zo klein mi lijken
Bomen da boven huizen uitkomen
dak achter me duim wegtover
e kiend in god ze tuin lot me wegdromen
De wereld is e gedicht, En de mens is..
Vergeten oe datn de tale moe lezen waarin dat is geschreven
K'evalueren de traditie's dank erven
Schrieven de toekomst in grafiti me rafiki ze verve
breken de spiegel van erised in negentig scherven
Tis nie zwart wit mo leven is sterven
En sterven is werekeren tot et geheel da voer assan verderleeft
Je huid is slechts e brug je zietter assan al e deel van geweest
Je nereleggen in plekke van te vechten is meewerken an alles dat de mens onteerd
Mo je kuje verzetn zoender geweld tis een oorlog gank dat in de hersens heerst
Me toeng is zo scherp dat'n e diamant in achteveertig stikken deelt
Lik de koh i noor e gestolen kroonjuweel ze dachten tis beter geslepen
Mo zen der de weerde van weggesmeten, ik spugen op de koloniseerders
God is me enige meester, kgon voe gin kerk ip me knieën
E tempel van vrede da moeje in jezelven kun vienden

w'ang'n allemalle vast an de zwoartekracht x8

eten, lezen, mediteren
mens wezen, in't moment leven
t'besten vajezelf geven
denken, spreken, zwijgen, leren
fouten maken en ervaring opsteken
tevele peizen en je kop breken
tegenslag, tegen god spreken
schepen die op e rots breken
drenkeling, ort de stem dat in de verte zingt
ort de hoop daje verder bringt
vlinderslag lik ofdatter gin bestemming is
e zwemmende rups die van de tied vlucht
olles is één oois keren we terug
elk lichaam is deel van de zee en de lucht
verdeeld tussen grenzen
overal dank kom zienkik allene mo mensen
elk ze mening toch ed iedereen ook goed izzen erte
we moen voorut dus ploeterek verder
Klim na de zun lik't groen ime serre
De revolutie begint in tuin en keuken dus doenkik me besten

w'ang'n allemalle vast an de zwoartekracht x8